خیام و نکوهش مرده پرستی

روزی کسی به حکیم خیام خردمند، که دوران کهنسالی را پشت سر می گذاشت گفت: شما به یاد دارید دقیقا پدر بزرگ من، چه زمانی درگذشت؟
خیام پرسید: این پرسش برای چیست؟
آن جوان گفت: من تاریخ درگذشت همه خویشانم را بدست آورده ام و می خواهم روز وفات آنها بروم گورستان و برایشان دعا کنم و خیرات دهم و...
خیام خندید و گفت: آدم بدبختی هستی! خداوند تو را فرستاده تا شادی بیافرینی و دست زندگان و مستمندان را بگیری تا نمیرند تو به دنبال مردگانت هستی؟!
بعد پشتش را به او کرد و گفت مرا با مرده پرستان کاری نیست و از او دور شد.
دوستان عزیز حتما می دانید که یکی از مهمترین وظایف انسان، خدمت به خلق است. مطمئن باشید با نیکی به خلق، حتما خداوند بهره هایی هم به مردگان شما خواهد رساند.
----------------
پی نوشت:

یک متن کوتاه پندآموز به انتخاب سامانه برای شما

مصمم شوید که کارى باید صورت گیرد، سپس راه انجام آن را خواهید یافت.

حکیم عمر خیام نیشابوری (غیاث الدین ابوالفتح عمر بن ابراهیم خیام نیشابوری) ریاضی دان و فیلسوف بزرگ دوره سلجوقی بود و در علم بر مرتبه ای بالا دست یافت. اما جالب است که آوازه او بیشتر برای نگارش رباعیاتش است که شهرت جهانی دارد. رباعیات خیام به بیشتر زبانهای زنده دنیا ترجمه شده و همین رباعیات مایه شهرت بیشتر او در مغرب زمین شده است.
خود انتخاب وزن رباعی نشان می دهد که خیام می خواسته اندیشه های فلسفی و تفکراتش را در قالب یک ژانر ادبی بیان کند. یکی از معروف ترین رباعیات خیام به این شرح است:
اسرار ازل را نه تو دانی و نه من
وین حرف معما نه تو خوانی و نه من
هست از پس پرده گفت و گوی من و تو
چون پرده برافتد نه تو مانی و نه من