من اگر روزی بخواهم، عشق نقاشی کنم
یک طرف دل، یک طرف اعجاز را خواهم کشید
نقشِ تنهایی خود را، یک قناری در قفس،
آن طرف با عشق تو، پرواز را خواهم کشید
عاشقی را گر بخواهم، با قلم معنا کنم
نقشی از یک کوچِ بی آغاز را خواهم کشید
گر بگویی عشق را جور دگر ترسیم کن
جاده پر از نشیب راز را خواهم کشید
گر بگویی در کبوتر، عشق را نقشینه کن
آسمانی بی غم، شهباز، را خواهم کشید
گر اسیری را بخواهم خوب نقاشی کنم
در قفس، غمگینی یک باز را خواهم کشید
آرزوی هر درخت، مرگ درخت اندازهاست
زین سبب مردی، تبرانداز را خواهم کشید
هیچ نقشی سخت تر از غمزه و ناز تو نیست
تا ابد، بر لوح دل، این ناز را خواهم کشید
مهدی آشتیانی