آورده اند که در کنفرانس تهران روزی چرچیل، روزولت و استالین بعد از میتینگ های پی در پی آن روز تاریخی، برای خوردن شام با هم نشسته بودند. در کنار میز یکی از سگ های چرچیل ساکت نشسته بود و به آن ها نگاه می کرد، چرچیل خطاب به همراهانش گفت:
- چطوری میشه از این خردل تند به این سگ داد؟
روزولت گفت:
- من بلدم!
و مقداری گوشت برید و خردل را داخل گوشت مالید و به طرف سگ رفت و گوشت را جلوی دهانش گرفته و شروع به نوچ نوچ کرد، سگ گوشت را بو کرد و شروع به خوردن کرد تا اینکه به خردل رسید، خردل دهان سگ را سوزاند و از خوردن صرف نظر کرد.
بعد نوبت به استالین رسید. استالین گفت:
- هیچ کاری با زبون خوش پیش نمیره
هنر مجموعه ای از فرآیندهای دارای خلاقیت، برای اثر گذاری بر هوش و احساس انسانی است. وظیفه هنر تجلی ایده هاست. فرآیندهای مبتذل، هنر نیست و گدایان، هنرمند به شمار نمی آیند.
و مقداری از خردل را با انگشت هایش گرفته و به طرف سگ بیچاره رفته و با یک دستش گردن سگ را محکم گرفته و با دست دیگرش خردل را به زور به داخل دهان سگ چپاند، سگ با ضرب زور خودش را از دست استالین رهانید و خردل را تف کرد.
در این میان که چرچیل به هر دوی آن ها می خندید بلند شد و گفت:
- دوستان هر دو تاتون سخت در اشتباهید! شما باید کاری بکنید که خودش مجبور بشه بخوره،
روزولت گفت:
- چطوری؟
چرچیل گفت:
- نگاه کنید!
و بعد بلند شد و با چهار انگشتش مقداری از خردل را به مقعد سگ مالید، سگ زوزه کشان در حالی که به خودش می پیچید شروع به لیسیدن خردل کرد!
چرچیل گفت:
- دیدید چطوری می توان زور را بدون زور زدن به مردمان تحمیل کرد!
نظر و دیدگاه خود را در رابطه با این داستان بنویسید:
نظرات و دیدگاه های خوانندگان در صورت تایید، نشان داده خواهند شد.
نشانی ایمیل و تلفن همراه شما منتشر نخواهد شد. با درج ایمیل، گراواتار شما (در صورت وجود) نشان داده خواهد شد.
نظرات و دیدگاه های خوانندگان:
در باره این داستان هیچ نظر و دیدگاه تایید شده، وجود ندارد.